II
Nazim yoldas
benim kizim
bes yasinda.
Benim kizimin annesi
1922 senesi.
Benim kizim
dinledi ilk duvarci türküsünü
kurdugumuz yapinin.
Yapi yükseldi
yapi büyüdü.
Yeni yapida yeni dokumacilar
yeni renklerle yeni kumaslar dokuyor.
Benim kizim büyüdü,
Benim kizim Alfabe okuyor.
Ben büyüdüm
felsefe okuyorum…..”
Bir masa.
Basinda masanin
beyaz keten elbiseli
Tavaris Marusa.
Duvarlarda fotograflar,
bakiyorlar insana rüya görür gibi.
Duvarlarda fotograflar –
bir fabrika avlusunda çekilmis bazilari,
üzerinde bazisinin
Mogol, Uygur, Çin, Latin, Rus, Tatar yazilari….
Bir masa
Üstünde masanin
mavi bir Ukranya kasesi.
Karanfiller.
Marusa’nin sesi:
-“Sene 918.
Zirhli trenle Kiyefe gitmedeyiz.
Kis.
Gece.
Kar.
Ayin içinden bir manzara gibi
Ukranya stepleri karin altinda yatiyorlar.
Havada tek bir insan sesi yok.
Dünyanin üstünde donmus bir dünya gibi
susan havada
yalniz tekerleklerin sarkisi.
Kis.
Gece.
Kar.
Vagonda bizimkiler uyuyorlar.
Kapi açik.
Yildizlar düsüyor içeriye.
Ipekli bir kumas yirtar gibi
yürüyor yirtarak geceyi tren.
Uyuyor bizimkiler.
Bekliyorum ben
Mahnodan esir alinan
iki köylü neferi.
Yildizlar düsüyor içeriye.
Gözlerime yalvariyor
esirlerin gözleri:
-“Birak bizi
birak bizi
birak…
Aç gözlerle aç öküzler
bekliyor bizi.
Bekliyor bizi toprak.
Birak bizi
birak…”
Kapi açik.
Yildizlar düsüyor içeriye.
Öldürebilirim,
yalvaran gözlere bakamam.
Basimi çevirdim geriye..
Ve
tekrar baktigim zaman
karin üstünde iki korkuydu kaçan.
Diz büktüm.
Mavzer.
Geçti bir saniye.
“Birak bizi”
Üç saniye..
“Aç gözlerle aç öküzler”
Dört saniye..
“Bekliyor bizi toprak”
Bes, alti, yedi..
Namluda
arpacik
titredi.
Geçiyor saniyeler.
Mavzer.
Kaçanlarin pesinden alti fisenk yaktim.
Ve hiçbiri
degmedi
hedefe.
Nasil oldu bu?
Gökte uçan turnayi gözünden vuran kadin,
vuramadin…
Vurmaliydim ama..
Kavgada düsmanin
aile ismi sorulmaz.
Inkilabin nöbetinde
dolasik yumak gibi bir yürekle durulmaz..
…….
……..
Kis.
Gece.
Kar.
Hatiralar..
Hatiralar..
……
……
Köyden yoldaslar göndermis
Ukranya ekmegi yemez misiniz?”
Beyaz keten bir örtü.
Tombul esmer bir Ukranya ekmegi.
Çavdarli bir yaz kokusu esmer ekmekte..
Masa.
Basinda masanin
beyaz keten elbiseli
Tavaris Marusa…..
Nazım Hikmet Ran